lunes, 17 de mayo de 2010

Te hice una promesa.

Volverte a ver así.
0,5
Había un paso de tren, de esos que pasan por debajo de una carretera en un pueblo de playa. De golpe cerraban las puertas, y allí me encontraba yo, sin saber que hacer.

El primer día no pasaba nada. El segundo día me ponía a caminar, debía llegar a Barcelona, debía llegar a mi destino. Era el primer día. Debía de ser el primer día del resto de mi vida.

3 comentarios:

  1. em recorda a una cosa qe vas escriure fa temps sobre una noia que anava al maremagnum._.

    ResponderEliminar
  2. Has anat a l'oceanogràfic? Jo es la segona vegada que vaig pero molt bé, no se qui eres pero bo, hola xD Vaig fer la foto per que el meu blog es diu círculo polar ártico, m'apasiona des de que vaig ver "Los amantes del círculo polar"

    Una abraçada

    ResponderEliminar